ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ

από limnothallaza

Με τις συνεντεύξεις του υφυπουργού Περιβάλλοντος Γιώργου Δημαρά για το θέμα των 4 μονάδων βιορευστών στα τοπικά ΜΜΕ της πόλης μας (Ραδιοφωνικός Σταθμός Μεσολογγίου 29/10, εφημερίδα ΑΙΧΜΗ 1/11) κλείνει ένας κύκλος τοποθετήσεων όλων των βαθμίδων της αυτοδιοίκησης και της δημόσιας διοίκησης για το ζήτημα. Ο κ. Δημαράς και στις δύο συνεντεύξεις αναγνώρισε ουσιαστικά το πόσο προβληματικές είναι οι συγκεκριμένες μονάδες αλλά, όταν ρωτήθηκε για το αν μπορεί να γίνει τώρα κάτι για το θέμα (δηλαδή να παρθούν πίσω οι άδειες), απάντησε οτι σε τέτοια περίπτωση το κράτος θα βρεθεί στα δικαστήρια με τις εταιρείες και ίσως κληθεί να πληρώσει, πράγμα που μας κάνει να συμπεράνουμε ότι οι άδειες δεν θα ανακληθούν. Την ίδια ακριβώς στάση κρατούν όλοι σχεδόν οι φορείς, δηλαδή η Βουλευτής κ. Μαρία Τριανταφύλλου, ο αν. Υπουργός Σωκράτης Φάμελλος, ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης κ. Νίκος Παπαθεοδώρου και ο Δήμος Μεσολογγίου, που μετά από μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων, άφησε τελείως το θέμα. "Φωτεινή" εξαίρεση μεταξύ αυτών των φορέων οι εκπρόσωποι της αιρετής Περιφέρειας: τόσο ο Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος κ. Μπαλαμπάνης όσο και η Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Χριστίνα Σταρακά (και κατά συνέπεια και ο Περιφερειάρχης κ. Απόστολος Κατσιφάρας)  δεν εδέησαν να πολυασχοληθούν με το θέμα πέραν κάποιων, απολύτως τυπικών, πράξεων. Έτσι λοιπόν βρισκόμαστε σε μια τουλάχιστον περίεργη κατάσταση: όλοι λίγο πολύ αναγνωρίζουν το καταστροφικό των εν λόγω μονάδων βιορευστών και, επίσης, όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν και νομικά ζητήματα για τον τρόπο που αδειοδοτήθηκαν. Ενώ λοιπόν γνωρίζουν ότι είναι καταστροφικό αυτό που συμβαίνει θα το αφήσουν να συμβεί επειδή δεν θέλουν να τρέχουν στα δικαστήρια! Για να είμαστε δίκαιοι όμως, όλοι διαβεβαιώνουν ότι αυτή είναι η τελευταία φορά, καθώς από εδώ και πέρα θα μπεί ένα ΣΤΟΠ! και δεν θα φτιαχτούν άλλες μονάδες….

Θα θέλαμε λοιπόν να απαντήσουμε στον κ. Δημαρά αλλά και στους υπόλοιπους που αναφέραμε πως η στάση τους είναι τουλάχιστον απαράδεκτη για φορείς δημόσιας εξουσίας. Αν είναι δυνατόν, σε κράτος δικαίου, να αναγνωρίζει η πολιτική εξουσία ότι ναι μεν στην περιοχή συντελείται μια καταστροφή, αλλά δεν προτίθεται να την σταματήσει για να μην πληρώσει το κράτος ρήτρες!! Σίγουρα, οι εποχές είναι δύσκολες και το δημόσιο χρήμα πολύτιμο, αλλά θα θέλαμε να δούμε και το τελικό κόστος από την λειτουργία αυτών των μονάδων. Θυμίζουμε στον κ. Δημαρά και σε όλους οτι στην περιοχή έρχεται μια ΟΧΕ και άλλα προγράμματα (π.χ. Leader), στα οποία θα χρησιμοποιηθεί επίσης δημόσιο χρήμα για να αναπτυχθεί η περιοχή με βάση το υπάρχον σχέδιο, δηλαδή τον οικοτουρισμό, την τοπική παραγωγή κτλ. Αυτό δεν είναι δημόσιο χρήμα που θα σπαταληθεί, εφόσον η περιοχή μετατραπεί σε πεδίο καύσης βιορευστών; Τι είδους τοπική παραγωγή και τι είδους οικοτουρισμός θα αναπτυχθεί με φόντο καπνούς μονάδων; Και οι τοπικές παραγωγές που τώρα υπάρχουν στην περιοχή, αυτές γιατί δεν κοστολογούνται σε σύγκριση με τις ρήτρες των δικαστηρίων; Πως γίνεται από τη μία να φτιάχνεται και να χρηματοδοτείται ένα σχέδιο ανάπτυξης και απο την άλλη στην πράξη να υποβαθμίζεται από αυτές τις μονάδες; Και πάνω από όλα και πέρα από όλους τους αριθμούς, θα θέλαμε τελικά να μάθουμε πώς κοστολογείται το καθαρό περιβάλλον, η υγεία η καθαρή λιμνοθάλασσα σε σχέση με τις ρήτρες των δικαστηρίων. Γιατί, με τη λογική που ακολουθείται, φαίνεται ότι το χρήμα είναι αυτό που βαραίνει περισσότερο στην ζυγαριά.

Να σημειώσουμε πάντως πως το "από εδώ και πέρα ΣΤΟΠ" δεν μας καλύπτει ούτε μας καθησυχάζει. Έχουμε καταθέσει όλες τις παρανομίες και όλα τα γκρίζα σημεία των μελετών και της διαδικασίας αδειοδότησης. Οι δρόμοι με τους οποίους αυτές οι άδειες πάρθηκαν παραμένουν ανοιχτοί και δεν φαίνεται κανένας να θέλει να τους πειράξει, πράγμα που σημαίνει ότι νέες παρόμοιες αδειοδοτήσεις είναι πιθανές. Επίσης, στην περιοχή ενδέχεται να έχουν ήδη αδειοδοτηθεί και νέες μονάδες που να μην έχει αρχίσει ακόμα η κατασκευή τους - αυτό σημαίνει ότι επίσης οι φορείς αυτοί δεν θα κάνουν κάτι, ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Παρόλα αυτά, η μάχη ακόμα συνεχίζεται·οι μονάδες αυτές δεν θα λειτουργήσουν.