ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
του Manitonquat (Medicine Story)
μετάφραση- επιμέλεια Ηλιόσποροι
Τι θα κάνουμε;
Σε κανέναν δεν αρέσει ο κόσμος έτσι όπως είναι τώρα: Βία, ναρκωτικά, αποξένωση, καταπίεση, φτώχεια, πείνα, αδικία, διαφθορά, διαλυμένες οικογένειες και κοινότητες, μόλυνση, περιβαλλοντική υποβάθμιση – θα μπορούσα να συνεχίσω να λέω, αλλά τα ξέρετε.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πολύς κόσμος λέει: “Τίποτα. Δεν υπάρχει ελπίδα. Ο κοινός άνθρωπος είναι αδύναμος. Οπότε φροντίζω μόνο για εμένα και για τα δικά μου. Να αποκτήσω ότι μπορώ, να ζήσω όσο καλύτερα γίνεται και να μην πολυνοιάζομαι για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο”. Μετά υπάρχουν και οι ακτιβιστές. Αυτοί που αντιλαμβάνονται την αδικία και τι πάει στραβά και προσπαθούν να επηρεάσουν την αλλαγή μέσα από διαμαρτυρίες, πορείες, πολιτική ανυπακοή, διεκδικήσεις για ειρήνη, καθαρό περιβάλλον, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Μερικές φορές είναι αποτελεσματικοί, τα πράγματα αλλάζουν λίγο και αναπτύσσεται μια αλληλέγγυα συντροφικότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία. Άλλοι προτιμούν να εργάζονται μέσα στο σύστημα. Διεισδύοντας και εμπνέοντας ανθρώπινες αξίες στην κυβέρνηση, σε επιχειρήσεις, στην εκπαίδευση, στην ιατρική, κι αλλού, δημιουργούν φιλικές διασυνδέσεις, επιφέρουν μικρές αλλαγές εκεί που εργάζονται ή διαβιώνουν.
Αυτές οι αλλαγές μοιάζουν τόσο μικρές και σκόρπιες στην απέραντη πολυπλοκότητα των αδικιών και του τι δεν πάει καλά. Αλλά πολλοί λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ακόμα ότι μια επανάσταση θα φτιάξει τα πάντα. Δύο αιώνες επαναστατικών αντιδράσεων δεν έχουν ωφελήσει, και μερικές
φορές έκαναν τα πράγματα χειρότερα.
Γεγονός είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατασκευάσει μια θεωρία που θα ταίριαζε σε κάθε άνθρωπο, σε όλες τις κοινωνίες, τώρα και στο μέλλον. Εγώ δεν έχω την λύση για τα προβλήματα του κόσμου. Αλλά Εμείς την έχουμε. Υπάρχει μια παροιμία που λέει “Κανείς από εμάς δεν είναι τόσο έξυπνος, όσο είμαστε Όλοι μαζί”. Εκτενείς μελέτες πάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες μας έχουν αποδείξει ότι αυτές γίνονται πιο ανθρώπινες, πιο αλληλέγγυες και ωφέλιμες για όλους, όταν είναι ισότιμες, όταν η διαβούλευση και η λήψη αποφάσεων μοιράζονται ισότιμα. Όταν υπάρχει συγκέντρωση δύναμης (εξουσίας) από ένα άτομο ή μια ειδική ομάδα, αναπτύσσεται καταπίεση και αδικία.
Όπως παρατήρησε και ο Λόρδος Acton (σ.μ. 1834-1902), η δύναμη (εξουσία) διαφθείρει και μόνο η αληθινή ισότητα των μικρών ομάδων, όπου υπάρχει χρόνος και φροντίδα για το κάθε άτομο να ακουστεί, μπορεί να προστατέψει τις κοινότητές μας από αυτή την διαφθορά.
Από την αρχή οι πολιτισμένες κοινωνίες ήταν διεφθαρμένες. Για παράδειγμα απέκλειαν το μισό -γυναικείο- πληθυσμό, μοιράζοντας την εξουσία μόνο στους άντρες και πιο συγκεκριμένα ανάμεσα στους πολεμιστές και τους πλούσιους. Το σύστημα διαχωρισμού των εξουσιών με ελεγκτικούς και εξισορροπητικούς μηχανισμούς (σ.μ. checks and balances κατά τον Μοντεσκιέ) έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει αυτή την ετεροβαρή κατανομή της εξουσίας προς τους πλούσιους.
Η αληθινή δημοκρατία δεν υφίσταται σε κανένα έθνος στον κόσμο, λόγω του μεγέθους και της επιρροής του πλούτου. Αλλά έχει υπάρξει στις Φυλετικές -αυτόχθονες- κοινωνίες όπου κάθε άτομο έχει ίση φωνή και όπου οι κοινότητες είναι όσο μικρές χρειάζεται ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να γνωρίζουν και να ακούν ο ένας τον άλλο. Είναι δυνατόν για ένα πλανήτη με πάνω από 6 δις ανθρώπους να έχει οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και πνευματική οργάνωση βασισμένη πάνω σε κοινότητες αρκετά μικρές ώστε να εξασφαλίζεται μια αληθινή δημοκρατία, διατηρώντας την ισότητα και τις κοινές αξίες της κάθε κοινότητας, όσο παράλληλα συνεργάζονται σε μεγαλύτερα κοινά έργα
και οργανώνονται για να βελτιωθούν οι συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο; Σαν άνθρωπος φυλής που έχει βιώσει εμπειρικά διαφορετικές κοινότητες και έχει μελετήσει την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι δυνατό για την ανθρωπότητα να επιτύχει μια
κοινωνία που είναι πραγματικά ισότιμη και που ενισχύει τη δημιουργικότητα, την εσωτερική ικανοποίηση, την εγγύτητα και την αγάπη του κάθε μέλους. Βλέπω ενδείξεις όλων αυτών στις εργασίες που έχω κάνει με μικρούς κύκλους και κοινότητες τα τελευταία σαράντα
χρόνια.
Κατεβάστε ολόκληρο το βιβλίο απο το http://iliosporoi.net/wp-content/uploads/Allazontas-ton-kosmo-Manitoquat-iliosporoi-2012.pdf
μετάφραση- επιμέλεια Ηλιόσποροι
Τι θα κάνουμε;
Σε κανέναν δεν αρέσει ο κόσμος έτσι όπως είναι τώρα: Βία, ναρκωτικά, αποξένωση, καταπίεση, φτώχεια, πείνα, αδικία, διαφθορά, διαλυμένες οικογένειες και κοινότητες, μόλυνση, περιβαλλοντική υποβάθμιση – θα μπορούσα να συνεχίσω να λέω, αλλά τα ξέρετε.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πολύς κόσμος λέει: “Τίποτα. Δεν υπάρχει ελπίδα. Ο κοινός άνθρωπος είναι αδύναμος. Οπότε φροντίζω μόνο για εμένα και για τα δικά μου. Να αποκτήσω ότι μπορώ, να ζήσω όσο καλύτερα γίνεται και να μην πολυνοιάζομαι για το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο”. Μετά υπάρχουν και οι ακτιβιστές. Αυτοί που αντιλαμβάνονται την αδικία και τι πάει στραβά και προσπαθούν να επηρεάσουν την αλλαγή μέσα από διαμαρτυρίες, πορείες, πολιτική ανυπακοή, διεκδικήσεις για ειρήνη, καθαρό περιβάλλον, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Μερικές φορές είναι αποτελεσματικοί, τα πράγματα αλλάζουν λίγο και αναπτύσσεται μια αλληλέγγυα συντροφικότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία. Άλλοι προτιμούν να εργάζονται μέσα στο σύστημα. Διεισδύοντας και εμπνέοντας ανθρώπινες αξίες στην κυβέρνηση, σε επιχειρήσεις, στην εκπαίδευση, στην ιατρική, κι αλλού, δημιουργούν φιλικές διασυνδέσεις, επιφέρουν μικρές αλλαγές εκεί που εργάζονται ή διαβιώνουν.
Αυτές οι αλλαγές μοιάζουν τόσο μικρές και σκόρπιες στην απέραντη πολυπλοκότητα των αδικιών και του τι δεν πάει καλά. Αλλά πολλοί λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ακόμα ότι μια επανάσταση θα φτιάξει τα πάντα. Δύο αιώνες επαναστατικών αντιδράσεων δεν έχουν ωφελήσει, και μερικές
φορές έκαναν τα πράγματα χειρότερα.
Γεγονός είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατασκευάσει μια θεωρία που θα ταίριαζε σε κάθε άνθρωπο, σε όλες τις κοινωνίες, τώρα και στο μέλλον. Εγώ δεν έχω την λύση για τα προβλήματα του κόσμου. Αλλά Εμείς την έχουμε. Υπάρχει μια παροιμία που λέει “Κανείς από εμάς δεν είναι τόσο έξυπνος, όσο είμαστε Όλοι μαζί”. Εκτενείς μελέτες πάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες μας έχουν αποδείξει ότι αυτές γίνονται πιο ανθρώπινες, πιο αλληλέγγυες και ωφέλιμες για όλους, όταν είναι ισότιμες, όταν η διαβούλευση και η λήψη αποφάσεων μοιράζονται ισότιμα. Όταν υπάρχει συγκέντρωση δύναμης (εξουσίας) από ένα άτομο ή μια ειδική ομάδα, αναπτύσσεται καταπίεση και αδικία.
Όπως παρατήρησε και ο Λόρδος Acton (σ.μ. 1834-1902), η δύναμη (εξουσία) διαφθείρει και μόνο η αληθινή ισότητα των μικρών ομάδων, όπου υπάρχει χρόνος και φροντίδα για το κάθε άτομο να ακουστεί, μπορεί να προστατέψει τις κοινότητές μας από αυτή την διαφθορά.
Από την αρχή οι πολιτισμένες κοινωνίες ήταν διεφθαρμένες. Για παράδειγμα απέκλειαν το μισό -γυναικείο- πληθυσμό, μοιράζοντας την εξουσία μόνο στους άντρες και πιο συγκεκριμένα ανάμεσα στους πολεμιστές και τους πλούσιους. Το σύστημα διαχωρισμού των εξουσιών με ελεγκτικούς και εξισορροπητικούς μηχανισμούς (σ.μ. checks and balances κατά τον Μοντεσκιέ) έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει αυτή την ετεροβαρή κατανομή της εξουσίας προς τους πλούσιους.
Η αληθινή δημοκρατία δεν υφίσταται σε κανένα έθνος στον κόσμο, λόγω του μεγέθους και της επιρροής του πλούτου. Αλλά έχει υπάρξει στις Φυλετικές -αυτόχθονες- κοινωνίες όπου κάθε άτομο έχει ίση φωνή και όπου οι κοινότητες είναι όσο μικρές χρειάζεται ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να γνωρίζουν και να ακούν ο ένας τον άλλο. Είναι δυνατόν για ένα πλανήτη με πάνω από 6 δις ανθρώπους να έχει οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και πνευματική οργάνωση βασισμένη πάνω σε κοινότητες αρκετά μικρές ώστε να εξασφαλίζεται μια αληθινή δημοκρατία, διατηρώντας την ισότητα και τις κοινές αξίες της κάθε κοινότητας, όσο παράλληλα συνεργάζονται σε μεγαλύτερα κοινά έργα
και οργανώνονται για να βελτιωθούν οι συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο; Σαν άνθρωπος φυλής που έχει βιώσει εμπειρικά διαφορετικές κοινότητες και έχει μελετήσει την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι δυνατό για την ανθρωπότητα να επιτύχει μια
κοινωνία που είναι πραγματικά ισότιμη και που ενισχύει τη δημιουργικότητα, την εσωτερική ικανοποίηση, την εγγύτητα και την αγάπη του κάθε μέλους. Βλέπω ενδείξεις όλων αυτών στις εργασίες που έχω κάνει με μικρούς κύκλους και κοινότητες τα τελευταία σαράντα
χρόνια.
Κατεβάστε ολόκληρο το βιβλίο απο το http://iliosporoi.net/wp-content/uploads/Allazontas-ton-kosmo-Manitoquat-iliosporoi-2012.pdf
Comments
Post a Comment